Denizin Kızı - Şebnem KARAKUŞ

Martılara simit atar gibi
Geçmişten kalma hayaletlerini
Beyazlar giyinmiş kırık bir sevinçle besledin.
Kalbinde ritim bozukluğuydu el çırpmaların
Ritmi bozuk davulları şaheser bildin.

Kumsalda kurumuş deniz yıldızları doğurdum
Saçlarını kuruttuğun güneşin kokusundan
Sen tüm ölü doğan ihtimallerin annesiydin
Beline geliyordu köpük köpük bir mavi
Kıyıya el sallayıp daha, daha derine kulaç atardın
Deniz kızı değil, denizin kızıydın çünkü.

Seni son kez
Kıyıya vuran bir kız çocuğunun ölü gözlerinde gördüğüm zaman
Son simidimi de martılara bırakıp
Kendime sakladım açlığımı
Geçmişin gökgürültüsüydü karnımdaki gurultu
Rüzgarda ters dönen şemsiyelerime uyup
Göğe doğru yağmayı öğrendim.